Dobór grubości styropianu do materiału, z którego jest ściana?

Do najczęściej stosowanych materiałów do budowy ścian konstrukcyjnych budynku należą: beton komórkowy inaczej gazobeton, ceramika (zwykła i poryzowana), bloczki silikatowe tzw. silikaty oraz keramzytobeton. Wybór materiału budowlanego zależy od planowanego rodzaju ściany, od podłoża na którym usadowiony ma być budynek (np. czy jest to teren podmokły lub górzysty) oraz planowanych kosztów budowy. Wybór rodzaju i grubości styropianu ma istotny wpływ na zapewnienie dobrej izolacji akustycznej oraz termicznej budynku i powinien być dobrze przemyślany już na etapie projektu budowlanego.

Ze wszystkich murowanych ścian zewnętrznych największą popularnością cieszą się ściany dwuwarstwowe (pierwsza warstwa to mur konstrukcyjny grubości 25-36 cm do którego od zewnątrz mocowane jest ocieplenie grubości od 10-30 cm) elewację stanowi przeważnie tynk. Najłatwiej je zbudować, są tańsze od pozostałych i w ich przypadku nie ma problemu z usunięciem mostków termicznych czyli miejsc w ścianie, które miałyby niższą izolacyjność termiczną niż reszta.

W przypadku nowych domów grubość termoizolacji powinna być ustalona przez projektanta. Zależy ona od oczekiwanej wartości współczynnika przenikania ciepła U przegrody oraz zdolności izolacyjnych materiału ściennego. Obecnie ściany muszą mieć współczynnik U nie wyższy niż 0,20 W/(m2*K). Poniżej dostępny jest link do kalkulatora współczynnika U przegrody Termo Organika.

Gazobeton – tzw. beton komórkowy (bloczki komórkowe) powstaje z piasku, cementu, wapna i wody. Beton komórkowy pozwala na wykonanie ściany jednowarstwowej o współczynniku przenikania ciepła U = 0,3 W /(m2*K). Jest to zatem materiał o bardzo dobrych właściwościach termoizolacyjnych, dodatkowo jest wytrzymały na ściskanie i łatwy w obróbce. Pochłania on jednak dużo wilgoci a nasiąknięte ściany mogą przemarzać, co powoduje kruszenie bloczków. Produkty z gazobetonu o małych gęstościach (300-500) cechuje mała wytrzymałość na obciążenia, jednak ich zaletą jest doskonałe utrzymywanie ciepła. Należy je stosować do wykonywania ścian zewnętrznych jednorodnych. Natomiast betony komórkowe o dużych gęstościach (600-700) są wytrzymałe przenosząc obciążenia np. ze stropów ale słabo trzymają ciepło. Można go stosować do wykonywania dwuwarstwowych ścian zewnętrznych (klasa 500) z warstwą izolacji cieplnej ze styropianu od ok. 10 cm (EPS 031) oraz od ok. 12 cm (EPS 038).

Cegła, pustaki, ceramika poryzowana – to materiały ceramiczne, które powstają z gliny. Ceramika zwykła to cegły pełne, cegły dziurawki, cegły kratówki i kilka typów pustaków powstałych z gliny wypalanej w bardzo wysokiej temperaturze. Izolacyjność cieplna zwykłej ceramiki jest niska. Współczynnik przenikania ciepła lambda dla pustaków wynosi ok. 0,44-0,55 W(m2*K). Dzięki dużej masie dobrze izolują akustycznie, mają wysoką zdolność akumulacji termicznej. Ceramika poryzowana to pustaki zwykłe i z wypełnieniem termoizolacyjnym (perlit, styropian, wełna mineralna). Wytwarza się je z gliny połączonej z drobnymi trocinami bądź pyłem drzewnym. W piecu trociny ulegają spaleniu, pozostawiając po sobie puste miejsca, które zwiększają izolacyjność termiczną i obniżają ciężar elementów. Ceramika jest popularnym materiałem stosowanym do wznoszenia jednorodzinnych budynków mieszkalnych. Odpowiednie ułożenie wyrobów ceramicznych poprawi izolację cieplną lub też akustyczną. Wykorzystuje się jej do budowy ścian warstwowych bardzo dobrze izolujących ciepło. W przypadku ceramiki poryzowanej nie wymaga stosowania bardzo grubej izolacji termicznej ze styropianu – od ok. 13 cm (EPS 031) oraz od ok. 16 cm (EPS 038).

Bloczki silikatowe (silikaty), bloczki, kształtki i cegły cementowo-wapienne – jeden z najczęściej stosowanych materiał budowlanych do wznoszenia ścian wewnętrznych i zewnętrznych budynków ze względu na swoją cenę. Jednak współczynnik przewodzenia ciepła dla tego rodzaju materiałów jest dość duży, a co za tym idzie, wymaga solidnego docieplenia ze styropianu. Współczynnik przenikania ciepła lambda dla pustaków wynosi ok. 0,40-0,90 W(m2*K). Nie można zatem wznosić z nich ścian jednowarstwowych. Ich zaletą jest duża akumulacja ciepła wewnątrz nagrzanego budynku oraz duża wytrzymałość na warunki atmosferyczne. Dodatkowo są izolatorem akustycznym o bardzo dobrych parametrach tłumienia dźwięków. Najczęściej stosowanym z nimi jest styropian o grubości od ok. 14 cm (EPS 031) oraz od ok. 17 cm (EPS 038).

Cement, woda i spieniona glina tworzą ten wyjątkowo naturalny, lekki ale wytrzymały materiał do murowania ścian zwłaszcza domów jednorodzinnych i wielorodzinnych. Oprócz zwykłych pustaków do wznoszenia zewnętrznych ścian warstwowych dostępne są też bardzo ciepłe bloczki keramzytobetonowe z wkładką ze styropianu o doskonałych właściwościach termoizolacyjnych i akustycznych stosowanych do budowy ścian jednowarstwowych. Pustaki są łatwe w obróbce mechanicznej. Charakteryzuje je duża wytrzymałość na niską temperaturę i wilgoć oraz zdolność do kumulowania ciepła. Spieczona glina daje temu materiałowi lekko chropowatą powierzchnię, w której mieszczą się liczne kanaliki odprowadzające wodę i wilgoć w murze. Keramzyt nie dopuszcza do rozwoju na powierzchni grzybów i pleśni. Wznosi się z nich ściany jedno-, dwu- i trójwarstwowe, a także ściany piwniczne i fundamentowe, wewnętrzne ściany konstrukcyjne i działowe oraz stropy. W praktyce wykonanie ściany jednowarstwowej z pustaków lub bloczków z keramzytobetonu jest bardzo trudne, wymaga m.in. stosowania tzw. zapraw ciepłochronnych. Optymalne ocieplenie styropianem ścian z keramzytobetonu to 10 cm – 12 cm.